Bu dünyada ne iyi insanlar vardır.

Merhum imamın bekir günün birinde istanbula oğlu Hüseyine gidecek,Hüseyin aga babasına daha önceden ısmarladığı yayığınıda alıp otobüse biner ve istanbula gider,istanbulun eski garajı topkapıda iner ve yanında bulunan camadanını sırtına alıp oğluna getirdiği yayığıda camadanın üzerine koyup istanbulun bir sokağına doğru gider.Onu gören bir uyanık yaşlı olan bekir aganın yanına gelerek -vay amcacığım sana bu yaşta bu ağır yükleri taşıtan kişi hiçmi utanmıyor yazık vallahi ver amca yayığı ben taşıyayım der-rahmetli bekir aga e senden allahım razı olsun oğlum seni buraya meleklermi yolladı der ve yayığı verir ona,bekir aga yaşlı yavaşca yürüyor yayığı alan melek hızlıca gider ve kayıplara karışır,bekir aga allah razı olsun benden çabuk gidip yayığı oğluma verdi diye düşünür,ancak oğlunun evine gidince dolandırıldığını anlayınca şöyle der yine ondan allah razı olsun ben ona camadanımıda verdim o kabul etmedi,ya alsaydı herşeyim bütün paramda onda idi.